Een oceaan oversteek onder zeil duurt al gauw een paar weken. Een paar weken zeilen, dag in dag uit zeilen. Wat is er nou zo mooi aan deze reis van enkele weken op een groot historisch zeilschip? Waarom is een oceaan oversteek zo speciaal? Het kan toch niet alleen het doel zijn: de overkant, want met het vliegtuig ben je er echt sneller. Wat is het dan wel?
De spanning voor vertrek
De oceaan is groot, wijds en intrigerend. Niet alles is voorspelbaar op de oceaan. Goede voorbereiding is dan ook van belang. En deze voorbereiding voor de reis over de grote wijde oceaan brengt een gezonde spanning met zich mee. De spanning die je vroeger voelde wanneer het bijna je verjaardag was en je wist dat je dat ene mooie cadeau zou krijgen. Of het moment van je eerste zoen met je eerste vriendje of vriendinnetje. Dat soort spanning, onder in je buik, die is er ook voor vertrek van de lange reis. En niet alleen bij de gastbemanning, ook de kapteins en bemanning van de schepen ervaren deze spanning iedere keer weer voor vertrek. Het blijft namelijk heel erg bijzonder een oceaan oversteek.
De reis
Na vertrek uit de haven ebt deze spanning weer weg. Eerst is iedereen nog heel actief en vol van de adrenaline. Iedereen denkt nog even aan de laatste voet aan wal, de laatste knuffels met familie of vrienden. Maar dan komt het moment dat je bewust om je heen kijkt. Het land verdwijnt langzaam en wat er aan de horizon overblijft is de weidsheid van de oceaan.
Met het verdwijnen van het laatste licht van de vuurtoren aan land, verdwijnt ook langzaam de agenda in je hoofd, de tijddruk, de plannen die hebt. Wat over blijft is het schip, de oceaan en de andere mensen aan boord. Dat voelt eerst als heel weinig, zeker als je gewend bent aan een druk leven met volle agenda’s, de telefoon, het werk en veel gezellige sociale afspraken.
Aan boord is het leven anders. Daar zijn de dagelijkse routines belangrijk, zoals het wacht systeem, het samen eten en samen lachen tijdens je wacht aan dek. Het schip gezamelijk zeilend houden. Het beleven van het weer, de bijna grenzeloze oceaan, de eerste dolfijnen en de constant veranderende wolken. Het is een vol leven, maar trager. Heel anders dan het vaak drukke soms hectische leven aan wal. Aan boord is er tijd. Veel tijd. Immers de wind bepaalt of je snel of langzaam naar je doelt toe vaart. Daar kun je niet veel aan doen. Het weer bepaalt. Dan ga je dus onthaasten, zo noemen ze dat aan wal. Leven, dingen ervaren en ‘zijn’, zo noemen ze dat aan boord.
Iedere dag is gelijk en toch is iedere dag ook weer heel anders dan de dag ervoor. De ene dag is het windstil, de andere dag staat er een mooi windje. In de nacht zie je soms de sterren. En als je die ziet, is het op de oceaan zo donker dat je wel vier, vijf, zes lagen sterren achter elkaar ziet en realiseer je pas dan de immense grootte van het heelal. De Melkweg is geen vage streep maar een heldere baan met oneindig vele sterren. Dat zie je aan wal niet. De zon zinkt in zee aan de horizon en komt op een eind verder weer op, je ziet alles in een paar uren gebeuren. De dag brengt de mooiste wolken creaties en er zijn vaak openhartige en bijzondere gesprekken met de andere mensen aan boord. Dag na dag, glijdt het schip en het leven voort.
Totdat….
De overkant
Op een dag, komt ineens het einddoel, land in zicht. Een streepje aan de horizon of het lampje van een nieuwe en nog onbekende vuurtoren doorbreekt het eindeloze niets van de oceaan. En dan ineens, is die gezonde spanning er weer! We zijn er bijna. We hebben het gehaald, de oceaan overleefd. Hoe zou de haven er uit zien? Wat brengt de andere kant van de oceaan? Gezamenlijke euforie en blijdschap.
Maar even later voel je ineens een vaag gevoel van verdriet, van heimwee? Hoe kan dat nou, we zijn er nog niet eens. Het besef dat de reis bijna ten einde is, wordt langzaam sterker. Hoe meer de kust zichtbaar wordt hoe meer het besef landt, dat straks het leven van alledag weer gaat beginnen. Je haalt nog snel wat herinneringen van die walvis, de vliegende vissen aan dek of die zeeschildpad naar boven en komt het besef dat de mensen waar je een tijd mee samengeleefd hebt inmiddels als familie voelt, je pinkt een traantje.
Weer thuis
Het gevoel van heimwee is even gebleven net als het schommelen. Het afscheid was mooi en intens, maar ook weemoedig. Treffen we elkaar nog eens? Maak ik nog eens een reis? En we realiseren ons allemaal, dat als we nog eens een reis samen maken, dat deze anders zal zijn dan deze prachtige en avontuurlijke reis.
Thuisgekomen is het even wennen aan de snelheid van de dag. Het leven op de oceaan is intenser, maar ook zeker trager. De auto’s razen voorbij en overal zijn mensen. Soms denk je dat je nog een van de groepsgenoten ziet op straat, maar dat blijkt dan en ander te zijn. Het was een heerlijke ervaring en een verrijking voor het leven.
Wat neem jij mee naar huis van je reis over de oceaan?
De intense ervaring van leven en jezelf zijn op deze prachtige aarde? Of wijze levensinzichten over wat belangrijk is in het leven? Misschien de hunkering naar een nieuwe reis? Een ding is voor iedereen gelijk: een oceaan-oversteek veranderd je een klein beetje, voor de rest van je leven. Eigenlijk weet je pas wat er veranderd is, wanneer je weer thuis bent van de oversteek. En zelfs als je de oceaan meerdere keren oversteekt, maakt en brengt iedere reis weer een ander inzicht en een andere beleving.
Vaar Mee!
Kijk of hier jouw reis er bij ons tussen staat. Reizen met oceaan oversteken zijn schaars. Staat er nu geen transatlantische reis tussen, neem dan contact op met Rederij van Linschoten, dan zetten we je op de lijst.
Of boek een van onze andere enerverende meezeilreizen, want ook al onze andere reizen op zee bieden een geweldige ervaring. Bij ons kun je vele reizen boeken. Heb je nog vragen? Dat kunnen we ons goed voorstellen. Neem contact met ons op, we helpen je graag op weg!